Vroeger bouwde men kathedralen, maar wat is de erfenis van ónze generaties? We laten in de oceaan een plastic soep achter met eeuwigheidswaarde. Ironisch genoeg (maar niet bepaald verrassend) is juist ons kortetermijndenken de oorzaak van deze langertermijn erfenis. Hoe kunnen we ‘kathedralisch’ denken inzetten om betere voorouders te worden?