Hoe ziet samenwerking er uit als we ons laten inspireren door de natuur? Als we leren van ondergrondse schimmelnetwerken, bosbranden en bomen? Op donderdag 29 januari mocht ik een keynote lezing verzorgen voor Groenpact, de netwerkorganisatie voor het groene domein.

Met trots presenteer ik de Futures Ecologies Toolbox. Download hem nu. Met deze unieke aanpak breng ik organisaties de kracht van langetermijndenken, doorbreken we hokjesdenken en inspireren we een positieve toekomstvisie. Gebaseerd op succesvolle toepassingen bij gerenommeerde organisaties zoals UNESCO en NASA, is deze toolbox dé sleutel tot veerkrachtige langetermijnvisies, bevordert innovatie en creëert synergie.

Ooit gehoord van de ‘Kikkerkoning’ van Taiwan? Ondernemer Chen Lu-He, werkt op zijn theeplantage samen met spinnen, sprinkhanen en thee om iets unieks te creëren: een honingthee. Planten en dieren zijn hierbij geen grondstoffen, maar partners.

Wanneer we ons losmaken van natuurlijke cycli, ruilen we verbondenheid in voor comfort. Onze ontkoppeling van de natuurlijke cycli en seizoensperikelen stelt ons in staat om te groeien en consumeren ver voorbij de draagkracht van het ecosysteem van onze planeet. Kan een zogenaamde ecologische kalender ons naderbij de natuur (waar we een onderdeel van zijn) brengen?

Kunstmatige intelligentie (AI) geïntegreerd in de natuurlijke habitat, kan dat? Als we AI bouwen vanuit een raamwerk van verwantschap en empathie, zouden we er dan nog steeds bang voor zijn?

Het kapitalisme, door velen beschouwd als de grote boosdoener, zit zowel in onze natuur als in die van andere soorten. Hier introduceer ik het mycelium, de oudste markteconomie ter wereld, dat de wortels van tachtig procent van alle plantensoorten met elkaar verbindt, voedingsstoffen en communicatiesignalen uitwisselt, en op slimme wijze voedselschaarste creëert om zijn eigen overleving te waarborgen.

Hoe kunnen we een rechtvaardige, klimaatbestendige en bloeiende toekomst creëren in stedelijke gebieden? Ik werd uitgenodigd om te spreken over het onderwerp van de maatschappelijke transitie naar klimaatvriendelijke steden bij Pakhuis de Zwijger in het programma ‘Designing Cities for All’.

Hoewel we hard hebben gewerkt om wat te maken van onze tuin, hebben we het écht harde werk niet eens zelf gedaan. Het omploegen van de bodem met duizenden kleine haarvaatjes. Het uit de bodem trekken van overtollig stikstof en opslaan in blad en stengel. Het herstellen van de verbroken myceliumdraden en de aanleg van ondergrondse schimmelwegen naar de nieuwe plantenpopulatie. Dat doen wij niet, dat doen zij. De miljarden wezens die in en op de grond leven.

We zijn op een diep, biologisch niveau zo verbonden met al het leven om ons heen, maar toch denken we dat 'natuur' iets compleet anders is dan ‘mens’. Maar we zijn veel meer met elkaar verbonden dan we denken. We ontstaan en leven in ononderbroken verbinding met anderen.

Als vervolg op Code Blauw en Code Rood presenteren Architectuurcentrum CASA en het platform Arnhem Klimaatbestendig Code Groen, een online-programma over de vraag hoe biodiversiteit in de stad te stimuleren. Ik werd samen met Barbara Wagensveld uitgenodigd om te praten over onze visie op natuur in de stad (of is het een stad in de natuur?) en het project Andere Arnhemmers.